-
1 trepido
trepido, āre, āvi, ātum - intr. qqf. tr. - s'agiter, s'affoler, se démener, trembler, redouter. - trepidare + inf.: se hâter de. - flammae trepidant, Hor. O, 4, 11, 11: les flammes vacillent. - ne trepidate meas defendere naves, Virg. En. 9.114: ne vous mettez pas en peine de défendre mes vaisseaux. - trepidantia exta, Ov. M. 15, 576: entrailles palpitantes. - totis trepidatur castris, Caes. B. G. 6.37: on s'affole dans tout le camp. - fuge suspicari cujus octavum trepidavit aetas claudere lustrum, Hor. O, 2, 4: éloigne tout soupçon: le rival s'est hâté avec crainte de finir son huitième lustre (sa quarantième année).* * *trepido, āre, āvi, ātum - intr. qqf. tr. - s'agiter, s'affoler, se démener, trembler, redouter. - trepidare + inf.: se hâter de. - flammae trepidant, Hor. O, 4, 11, 11: les flammes vacillent. - ne trepidate meas defendere naves, Virg. En. 9.114: ne vous mettez pas en peine de défendre mes vaisseaux. - trepidantia exta, Ov. M. 15, 576: entrailles palpitantes. - totis trepidatur castris, Caes. B. G. 6.37: on s'affole dans tout le camp. - fuge suspicari cujus octavum trepidavit aetas claudere lustrum, Hor. O, 2, 4: éloigne tout soupçon: le rival s'est hâté avec crainte de finir son huitième lustre (sa quarantième année).* * *Trepido, trepidas, penult. corr. trepidare. Terent. Trembler de peur, Estre esbahi et estonné.\Pectus mihi trepidat. Pers. Me petille et tressault.\Trepidare. Virgil. Se haster. -
2 trepido
trĕpĭdo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [id.], to hurry with alarm, to bustle about anxiously, be in a state of confusion, agitation, or trepidation (class., but not in Cic.):(β).ut ille trepidabat! ut festinabat miser!
Plaut. Cas. 2, 7, 9;so with festinare,
Ter. Ad. 3, 2, 25; Sall. C. 31, 1:quid est quod trepidas, Ter Eun. 5, 5, 8: tum demum Titurius trepidare, concursare,
Caes. B. G. 5, 33:trepidare omnibus locis,
Sall. J. 38, 5:currere per totum pavidi conclave magisque Exanimes trepidare,
Hor. S. 2, 6, 114:dum in sua quisque ministeria discursu trepidat ad prima signa,
Liv. 23, 16, 12:trepidante totā civitate ad excipiendum Poenum visendumque,
id. 23, 7, 10:circa vallum (hostes), Auct. B. Afr. 82, 1: circum artos cavos (mures),
Phaedr. 4, 6, 3:vigiles tumultuari, trepidare, moliri portam,
Liv. 27, 28, 10:nobis trepidandum in acie instruendā erat,
id. 44, 38, 11:dum trepidant alae,
Verg. A. 4, 121:lymphati trepidare coeperunt,
Curt. 4, 12, 14:at Romanus homo... Corde suo trepidat,
Enn. Ann. 4, 7; Plaut. Ep. 1, 1, 59:spe trepido,
Luc. 7, 297:trepidare laetitiā,
Arn. 7, n. 4:voce,
Pers. 1, 20:multa manu medicā Phoebique potentibus herbis Nequiquam trepidat,
Verg. A. 12, 403:nam veluti pueri trepidant atque omnia caecis In tenebris metuunt,
Lucr. 2, 55; 3, 87; 6, 35; cf.:ancipiti trepidant terrore per urbes,
id. 6, 596:recenti mens trepidat metu,
Hor. C. 2, 19, 5:metu falso,
Ov. Tr 1, 5, 37:formidine belli,
id. ib. 3, 10, 67:in dubiis periclis,
Lucr. 3, 1076:ridetque (deus), si mortalis ultra Fas trepidat,
Hor. C. 3, 29, 32.— Impers. pass.:trepidari sentio et cursari rursum prorsum,
Ter. Hec. 3, 1, 35:totis trepidatur castris,
Caes. B. G. 6, 37:ubi jam trepidatur,
Lucr. 3, 598:vastis trepidatur in arvis,
Sil. 4, 26:si gradibus trepidatur ab imis,
Juv. 3, 200.—Like tremo with acc., to tremble at, be afraid of ( poet. and very rare):(γ).et motae ad lunam trepidabis harundinis umbram,
Juv. 10, 21:occursum amici,
id. 8, 152:lupos (damae),
Sen. Herc. Oet. 1058.—With inf. ( poet.):(δ).ne trepidate meas, Teucri, defendere naves,
Verg. A. 9, 114:occurrere morti,
Stat. Th. 1, 639.—With ne:b.trepidat, ne Suppositus venias et falso nomine poscas,
Juv. 1, 97; 14, 64.—Of things, Lucr. 2, 965:c.quae (aqua) per pronum trepidat cum murmure rivum,
Hor. Ep. 1, 10, 21; cf.:obliquo laborat Lympha fugax trepidare rivo,
id. C. 2, 3, 12:flammae trepidant,
flare, waver, flicker, id. ib. 4, 11, 11:trepidantia exta,
throbbing, quivering, palpitating, Ov. M. 15, 576:sic aquilam pennā fugiunt trepidante columbae,
id. ib. 1, 506:sub dentibus artus,
id. ib. 14, 196.—With inf.:octavum trepidavit aetas Claudere lustrum,
Hor. C. 2, 4, 24.—Hence, trĕpĭdanter, adv., trem blingly, timorously, anxiously, with trepidation (rare):trepidanter effatus,
Suet. Ner. 49.— Comp.:trepidantius timidiusque agere,
Caes. B. C. 1, 19. -
3 trepido
āvī, ātum, āre [ trepidus ]1) дрожать ( metu V); содрогаться, трепетать ( corde suo Enn); трепыхаться, биться ( alae trepĭdant V)2) мигать, мерцать ( flammae trepidant H)3) бурлить, струиться ( aqua trepidat cum murmure H)4) суетиться, волноваться, суетливо спешитьt. ad excipiendum aliquem L — стремительно бросаться навстречу кому-л.ne trepidate meas, Teucri, defendere naves V — не торопитесь в смятении, тевкры, защищать мои судаt. in usum aevi H — терзаться заботами о житейских нуждах5) быть в страхе, бояться (aliquā re L, O etc. и aliquid J, SenT, Ap; facere aliquid St, Aug)6) колебаться, метаться ( per alia atque alia consilia L) -
4 trepidō
trepidō āvī, ātus, āre [trepidus].—Of persons, to hurry with alarm, be in confusion, be agitated, be disturbed: festinare, trepidare, S.: Quid est quod trepidas, T.: trepidante totā civitate ad excipiendum Poenum, L.: artos circum cavos (mures), Ph.: nobis trepidandum in acie instruendā erat, L.: Dum trepidant alae, V.: lymphati trepidare coeperunt, Cu.: recenti mens trepidat metu, H.: formidine belli, O.: ultra Fas, H.: Trepidari sentio et cursari rursum prorsum, T.: totis trepidatur castris, Cs.— To tremble at, be afraid of: harundinis umbram, Iu.: Ne trepidate meas, Teucri, defendere naves, V.: trepidat, ne Suppositus venias, Iu.—Of persons, to waver, hesitate, tremble, be at a loss: per alia atque alia pavida consilia, L. —Of things, to tremble, waver, shake, flicker, palpitate: (aqua) per pronum trepidat cum murmure rivum, H.: flammae trepidant, H.: Sic aquilam pennā fugiunt trepidante columbae, O.: cuius octavum trepidavit aetas Claudere lustrum, has hastened, H.* * *trepidare, trepidavi, trepidatus Vtremble, be afraid, waver -
5 trepido
trepido, āvī, ātum, āre (trepidus), trippeln, teils aus Eilfertigkeit u. Geschäftigkeit, teils aus Furcht, eilfertig-, hastig-, geschäftig-, ängstlich hin und her laufen, -herumlaufen, -hinlaufen, unschlüssig durcheinanderlaufen, eilfertig-, ängstlich tun, in Unruhe sein u. dgl., a) eig., v. leb. Wesen: ut ille trepidabat, ut festinabat miser! Plaut.: trepidari sentio et cursari rursum prorsum, Ter.: Titurius trepidare, concursare, Caes.: totis trepidatur castris, das ganze Lager ist in Aufruhr, Caes.: tr. in acie instruenda, Liv.: ad inane nubilum, Sen.: circa advenam, unentschlossen umschwärmen, Liv.: aber circa signa, in den vordersten Reihen wanken, Liv.: circum vallum (v. Feinden), Auct. b. Afr.: circum artos cavos (v. Mäusen), Phaedr.: dum trepidant alae, Verg. – v. der ängstlichen Hast der Bestürzten, ad arma, Liv.: ad arcem, Sall.: in sua quisque ministeria discursu trepidat ad prima signa, Liv. – quid est, quod trepidas? Ter.: metu, Verg.: formidine, Ov.: prout sonuit acies terrent trepidantve, Tac.: vigiles trepidare, Liv.: haud decoro proelio trepidare, Liv.: pars terga trepidantium invaderent, Liv.: strepitu trepidante equo, da das Pferd durch das Geräusch scheu wurde, Liv.: nec trepides in usum poscentis aevi pauca, Hor.: avis laqueo capta trepidat, zappelt ängstlich, Ov. – m. inter u. Akk., unruhig ( verlegen), unsicher hin und her schwanken zwischen usw., inter fugae pugnaeque consilium, Liv. 1, 14, 8: inter scelus metumque, Tac. hist. 3, 39: u. ähnlich per alia atque alia pavida consilia atque imperia trepidans, Liv. 44, 6, 2. – mit Acc. = mit Angst u. Unruhe etw. fürchten oder vor etw. zurückbeben, -sich scheuen, occursum amici, Iuven.: arundinis umbram, Iuven.: lupos, Sen. poët.: divina praesagia, Apul. – m. folg. Infin., ne trepidate meas defendere naves, Verg. Aen. 9, 114: non tu certae trepidas occurrere morti, Stat. Theb. 1, 640: nec trepidat sacram spectare formam lumine lubrico, Prud. perist. 14, 44: non trepidat calumniari, Augustin. serm. 15, 6: quo transire trepidabam, Augustin. conf. 8, 11, 26. – m. folg. ne u. Konj., trepidat, ne suppositus venias, Iuven. 1, 97; u. so Iuven. 14, 64. – v. freudiger Hast, trepidare laetitiā, Arnob. 7, 4: hic neque more probo videas nec voce serenā ingentes trepidare Titos, Pers. 1, 20. – b) übtr., von lebl. Subjj.: aqua per pronum trepidat rivum, rieselt, Hor.: u. so obliquo laborat lympha fugax trepidare rivo, Hor.: trepidant flammae, flackern, Hor.: pectus trepidat, zittert, klopft, Ov.: trepidantibus oculis, Plin.: sic aquilam pennā fugiunt trepidante (hastig geschwungenen) columbae, Ov. – mit folg. Infin., cuius octavum trepidavit aetas claudere lustrum, Hor. carm. 2, 4, 23.
-
6 trepido
trepido, āvī, ātum, āre (trepidus), trippeln, teils aus Eilfertigkeit u. Geschäftigkeit, teils aus Furcht, eilfertig-, hastig-, geschäftig-, ängstlich hin und her laufen, -herumlaufen, -hinlaufen, unschlüssig durcheinanderlaufen, eilfertig-, ängstlich tun, in Unruhe sein u. dgl., a) eig., v. leb. Wesen: ut ille trepidabat, ut festinabat miser! Plaut.: trepidari sentio et cursari rursum prorsum, Ter.: Titurius trepidare, concursare, Caes.: totis trepidatur castris, das ganze Lager ist in Aufruhr, Caes.: tr. in acie instruenda, Liv.: ad inane nubilum, Sen.: circa advenam, unentschlossen umschwärmen, Liv.: aber circa signa, in den vordersten Reihen wanken, Liv.: circum vallum (v. Feinden), Auct. b. Afr.: circum artos cavos (v. Mäusen), Phaedr.: dum trepidant alae, Verg. – v. der ängstlichen Hast der Bestürzten, ad arma, Liv.: ad arcem, Sall.: in sua quisque ministeria discursu trepidat ad prima signa, Liv. – quid est, quod trepidas? Ter.: metu, Verg.: formidine, Ov.: prout sonuit acies terrent trepidantve, Tac.: vigiles trepidare, Liv.: haud decoro proelio trepidare, Liv.: pars terga trepidantium invaderent, Liv.: strepitu trepidante equo, da das Pferd durch das Geräusch scheu wurde, Liv.: nec trepides in usum poscentis aevi pauca, Hor.: avis laqueo capta trepidat, zappelt ängstlich, Ov. – m. inter u. Akk., unruhig ( verlegen), unsicher hin und her————schwanken zwischen usw., inter fugae pugnaeque consilium, Liv. 1, 14, 8: inter scelus metumque, Tac. hist. 3, 39: u. ähnlich per alia atque alia pavida consilia atque imperia trepidans, Liv. 44, 6, 2. – mit Acc. = mit Angst u. Unruhe etw. fürchten oder vor etw. zurückbeben, -sich scheuen, occursum amici, Iuven.: arundinis umbram, Iuven.: lupos, Sen. poët.: divina praesagia, Apul. – m. folg. Infin., ne trepidate meas defendere naves, Verg. Aen. 9, 114: non tu certae trepidas occurrere morti, Stat. Theb. 1, 640: nec trepidat sacram spectare formam lumine lubrico, Prud. perist. 14, 44: non trepidat calumniari, Augustin. serm. 15, 6: quo transire trepidabam, Augustin. conf. 8, 11, 26. – m. folg. ne u. Konj., trepidat, ne suppositus venias, Iuven. 1, 97; u. so Iuven. 14, 64. – v. freudiger Hast, trepidare laetitiā, Arnob. 7, 4: hic neque more probo videas nec voce serenā ingentes trepidare Titos, Pers. 1, 20. – b) übtr., von lebl. Subjj.: aqua per pronum trepidat rivum, rieselt, Hor.: u. so obliquo laborat lympha fugax trepidare rivo, Hor.: trepidant flammae, flackern, Hor.: pectus trepidat, zittert, klopft, Ov.: trepidantibus oculis, Plin.: sic aquilam pennā fugiunt trepidante (hastig geschwungenen) columbae, Ov. – mit folg. Infin., cuius octavum trepidavit aetas claudere lustrum, Hor. carm. 2, 4, 23.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский